 Wysłany: Sob 21:41, 25 Sie 2007 Temat postu: |
|
| Ta ta ta ta jaaasne xD
CZemu ja xD Nie wkraczajcie w filmy xD |
|
| Wysłany: Śro 16:43, 27 Cze 2007 Temat postu: |
|
Muuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu - a krowa mówi xD 
Mam schiza xD ale ja wiem Pati Ty caly czas myslisz o Patryku xD dlatego MUuu xD |
|
| Wysłany: Wto 23:33, 26 Cze 2007 Temat postu: |
|
| Muu mówi krowa xD
No tak jej  |
|
| Wysłany: Wto 23:03, 26 Cze 2007 Temat postu: |
|
| że jej chyba jej ożywiamy nie mu xD | |
| Wysłany: Wto 23:02, 26 Cze 2007 Temat postu: |
|
| Ola ma lenia xP
A na nas zła że mu ożywiamy forum  ? |
|
| Wysłany: Wto 22:46, 26 Cze 2007 Temat postu: |
|
| Ola ma lenia i tyle xD | |
| Wysłany: Wto 22:06, 26 Cze 2007 Temat postu: |
|
| No właśnie do R a cot o ma znaczyć xD | |
| Wysłany: Wto 21:33, 26 Cze 2007 Temat postu: |
|
| nom xD a co teraz xD dalej to stoi na r |
|
| Wysłany: Śro 17:11, 30 Sie 2006 Temat postu: |
|
| Achaaaaaaaaaaaaaaa dlatego w temacie jest do "r" |
|
| Wysłany: Sob 13:38, 26 Sie 2006 Temat postu: |
|
| ty juz byś chciała cz. 3 a tu jeszcze 2 nie skończona musze dokończyć literke "p" i "r" |
|
| Wysłany: Nie 23:49, 20 Sie 2006 Temat postu: |
|
No wow... już mamy do P  JEszcze pewnie tylko jedna częśc została i koniec Heh jaka szkoda.... czytam to ale wiesz co... po kilku minutach nie pamiętam Musze się przyłożyc do nauki Do zobaczonka leniuszku |
|
| Wysłany: Sob 16:39, 19 Sie 2006 Temat postu: Od A do Z w ujeżdżeniu, czyli ściąga z podstaw cz.2 L-R |
|
| Od A do Z w ujeżdżeniu, czyli ściąga z podstaw cz.2 L-R
L Lekkość jeźdźca - To zaleta jeźdźca, który potrafi umiejętnie rozłożyć swój ciężar ciała, a jego ruchy są zgodne z ruchami i rytmem konia - wspomagają ruch i nie przeszkadzają. Lekkość jeźdźca to również lekkość i dyskrecja używanych przez niego pomocy. Lekkość konia - Koń musi poruszać się w idealnym balansie, być rozluźniony, elastyczny i aktywny. Koń lekki to koń, który sam, bez najmniejszych problemów, potrafi utrzymać poprawne ustawienie. Lonża - Długi (ok. 8m) ''sznur" zakończony z jedenej strony karabinkiem, a z drugiej pętelką. Służy do paracy z koniem na kole. Praca z koniem na lonży - Praca jeźdźca z koniem na kole we wszystkich trzech chodach. jeździec stojący na ziemi ma do dyspozycji, poza lonżą, długi bat i swój głos. Praca na lonży ma za zadanie rozluźnić konia i wypracować u niego poprawne zgięcie. Dodatkowo jeździec widzi cały ruch i może go skorygować. Lotna zmiena nogi - Zamiana ustawiania wykonywana w galopie np.: koń rozpoczyna galop z lewej nogi, w fazie skoku, przez zmianeę Twoich pomocy /9łydki i wodzy) zniemia nogę i ląduje już na prawej z zachowaniem rytmu i dynamiki ruchu. Lotne zmiany możesz wykonać przy zmianie kierunku w galopie lub ćwiczyć je na prostej czy przekątnej. Ł Łopatka - Ruch po trzech śladach. Koń ma skierowane łopatki do środka i jednocześnie lekko ustawoną do wewnątrz głowę. Przekątne nogi np. lewa przednia i prawa tylna (przy łopatce wykonywanej w prawo) stawia w jednym śladzie. Ciało zgina wokół wewnętrznej łydki jeźdźca, a przed wypadaniem łopatki na zewnątrz chroni przystawiona do szyi zewnętrzna wodza. Łydki - Pomoce jeźdźca przy powodowaiu koniem (patrz: P - Pomoce). N Nagroda - Każdy koń powinien wiedzieć, kiedy wykonał dobrze Twoje polecenie. Nagrodą jest przejście do stępa, oddanie wodzy czy jakiś samkołyk. Nagradzać konia powinieneś od razu po poprawnie wykonywanym zadaniu. Opór - Zachowanie konia wynikające ze złej kondycji psychicznej lub fizycznej. Często koń stawia opór jeśli wymagamy od niego więcej niż potrafi zrobić (braki treningowe), jest przemęczony bądź buntuje się przeciw zbyt mocno używanym pomocom. P Passage - Bardzo powolny i majestaczny kłus z fazą zawieszenia. Koń podnosi nogi rytmicznie po przekątnej (prawa przednia, lewa tylna). Podczas elementu powinna zostać zaprezentowana lekkość i elestyczność. W fazie zawieszenia nogi muszą być mocno zgięte w stawach, a koń ma pozostać w maskymalnym zebraniu. Piaff - To niemal kłus "w miejscu" z fazą zawieszenia, podczas którego koń przestawia nogi po przekątnej (prawa przednia z lewą tylną i lewa przednia z prawą tylna) prezentując cały swój majestat i elegancję. Wyznacznikami klasy i jakości elementu są: balans, regularność chodu, zebranie konia i podstawienie dla obserwatora użycie pomocy. Piruet - W piruecie przednie nogi konia rysują na ujeżdżalni koło wokół tylnych nóg. Zewnetrzna tylna noga obraca się wokół tylnej wewnętrznej (pamiętaj, że obie tylne nogi muszą pracować. Częstym błędem jest Piruet, w którym koń nie podnosi wewnętrznej tylnej nogi). Koń jest zgięty do wewnątrz czyli w stronę wykonywania Piruetu. Musi utrzymać ustawienie. Piruet można wykonać w stępie, galopie czy Piaffie. Podstawienie zadu - patrz: Z - Zaangażowanie zadu. Pomoce - Ruchy jeźdźca za pomocą których daje zwierzęciu do zrozumienia czego od niego wymaga. Pomocami są łydki, ręce, dosiad, bat ujeżdżeniowy. Pomoca jest również klepanie konia po szyi jeżeli zrobił coś dobrze czy nasz głos, którym nagradzamy, karzemy bądź stymulujemy konia. Pomoce przy zginaniu konia - Ruchy, którymi wymuszasz na koniu zgięcie całego ciała np. podczas pracy na wolcie. Przy zgięciu działa ją ręce (zewnętrzna dociska do szyi, a wewnętrzna delikatnie pilnuje ustawienia pyska do wewnątrz) i łydki (szczególnie wewnętrznej dociśniętej do popręgu, wokół której powinien zgiąć się koń; zewnętrzna jest delikatnie cofnięta i pilnuje, aby koń nie wypadał zadem na zewnątrz). przekątne pomoce - Szczególnie wykot=rzystywane przy wykonywaniu zaawansowanych elementów ujeżdżenia np.; Piaff czy Passage. Ruch, w którym w celu osiagnięcia zamierzonego rezultatu konieczna jest praca np.; lewej wodzy jednocześnie z prawą łydką i odwrotnie. Pomoce równoległe - Praca np.: prawej wodzy równoczesnie z prawą łydką. Pomoce wenętrzne i zewnętrzne - Jeżeli koń porusza się po wolcie lub jest w trakcie zmiany kierunku wewnętrznymi pomocami są prawa ręka i prawa łydka, a zewnętrznymi odpowiednio lewaręka i lewa łydka. Posłuszeństwo - Dobrowolne poddanie się konia woli jeźdźca i bezbłędnie wykonywanie jego poleceń. Posłuszeństwo nie ma nic współnego z dominacją. Postawa jeźdźca - Pozycja ciała jeźdźca w siodle zgodna z wyznaczonymi punktami grawitacji. Jeździec powinien być rozluźniony, a jego ruchy powinny współgrać z ruchami konia. Potylica - U poprawnie zebranego konia jest teoretycznie nejwyższym punktem szyi. Osiagnięcie tego stanu jest możliwe jedynie przy maksymalnie podstawionym zadzie, który generuje całą, potrzebną do ruchu energię. Często jednak fizyczna budowa konia nie pozwala spełnić kryterium "najwyższego punktu". Pół-parada - Szybki, zdecudowany, ale delikatny ruch ręki (zamknięcie ręki z wodzą). Pół-parada oznacza dla konia: "Uważaj, zaraz będzie się coś działo". Używamy jej aby, zwrócić lub podtrzymać na sobie uwagę zwierzęcia, przy elementach, aby zaznaczyć, że zaraz nastąpi zmiana ustawienia bądź ruchu, do utrzymania zabrania lub podkreślenia poszczególnych sekwencji np. galopu. Przy poł-paradzie ważna jest nie tylko praca rąk, ale dosiadu, który w momencie zamknięcia ręki również dzaiła mocniej. Przeganaszowanie - Niepoprawna postawa konia, w której zwierzę "chowa się" za wędzidło. Linia pyska konia nie jest zgodna z pionową so ziemi linią, która wyznacza poprawnie zebranie. W tym ustawieniu pysk konia skierowany jest w stronę łopatek - jakby zwierzę chciało schować go pod siebie. Przeganaszowanie powoduje słabą reakcję na pracę wędzidła. Spowodowane jest najczęściej zbyt mocną intensywną pracą rąk jeźdźca. Przejście - Zmiana chodu z wyższego na niższy i odwrotnie lub przejście z jednego elementu do rugiego. Wbrew pozorom przejścia są bardzo trudnym elementem ujeżdżenia. W nie których programach są osobno oceniane. [/url] |
|